Dag 1 & 2, Ocala National Forest

Ola!

Na twee mooie dagen is het weer tijd voor een verslag! Zeker na al die leuke reacties van het vorige verslag!!! XD We hebben het meer dan naar ons zin hier, en we gaan gelukkig nog lang niet naar huis! XD

Dag 1, Juniper Springs
Vanmorgen stonden we al vroeg naast ons bed. We hadden werkelijk heerlijk geslapen. Na het reisverslag geschreven te hebben gingen we eens kijken wat het ontbijt precies inhield in dit hotel. We waren immers blij dat we een hotel met ontbijt hadden gevonden (ontbijten in je hotel is een uitzondering hier).
Het ontbijt was prima! Zeker voor Amerikaanse begrippen. Wel wat beperkt, maar er was lekker wat fruit aanwezig en we konden heerlijk ons brood roosteren. De jus d'orange was precies wat we dachten: water met een sinasappelsmaakje, haha!

Na het ontbijt besloten we wat proviant in te gaan slaan om de komende dagen mee door te komen. We zagen het toch niet zo zitten om vaak bij één van de vele fastfoodrestaurants aan te schuiven. De eerste Amerikaanse supermarkt die we bezochten was de 'Supertarget'. Wat een grote winkel is dit zeg!!! En wat ze er allemaal wel niet verkopen...

Gezond, vers en fris eten is hier best abnormaal te noemen. Het was dus een behoorlijke zoektocht om het één-en-ander te kunnen vinden om ons de komende dagen van gezonde voeding te kunnen voorzien. Uiteindelijk waren we er redelijk in geslaagd. We doen ons tegoed aan veel-te-hard-glimmende appeltjes en verse fruitsap die meer iets weg heeft van siroop i.p.v. verse sap. Haha!

Vanuit de supermarkt reden we door naar onze eerste bestemming. Juniper Springs, een reservaat dat in het Ocala National Forest ligt. Het was een pittig stukje rijden, maar het gaf tegelijkertijd een mooie mogelijkheid om de diversiteit van Florida te zien... Want divers is deze staat zeker. Hoe noordelijker we kwamen (Ocala National Forest ligt boven Orlando) hoe meer kerken we zagen. Op het hoogtepunt zagen we om de vier huizen wel weer een kerk voorbijkomen. Best gek... Zeker na de eerste indrukken van gisterenavond waar we losbandigheid in overvloed op ons af zagen komen. Zelfs hier en daar een conferate flag en een bordje met het dringende verzoek om onder geen enkele voorwaarden het woonerf te betreden...

Na een rit van twee-en-een-half-uur kwamen we dan eindelijk aan bij Juniper Springs. Een mooi gebied met de mogelijkheid om heerlijk te zwemmen in kraakhelder bronwater. Ocala National Forest bezit namelijk velen bronnen waar grondwater naar boven borrelt. In Juniper Springs was dat een magische belevenis. Kraakhelder water met op de bodem borrelent zand... Heel appart. We besloten een mooie wandeling te maken door een bos waar o.a. de zwarte beer, de aligator en wasbeertjes leven. Helaas hebben we geen van deze dieren gezien... Wel schildpadden, veel eekhoorntjes en verschillende (grote) insecten.

Na een mooie wandeling gingen we weer naar ons hotel. Weer dat lange stuk terug. Ondanks dat het maar 120km was... De reden waarom het zo lang duurde heeft te maken met het feit dat de maximale snelheid vaak maar beperkt is tot 90 km/u en er veel te veel stoplichten staan. Helaas hebben ze hier in Amerika nog niet de groene golf uitgevonden. Onderweg stoptten we nog bij het stadje Eustis. Een prachtige boardwalk lokten ons naar een waterkant. Aldaar kregen we twee verassingen: we zagen daar de eerste aligator in het gras liggen en we kregen van een voorbijganger te horen, na het overhandigen van een foldertje van de Bapthistengemeente aldaar (nemen we mee naar huis voor het plakboek), "God bless you" (altijd fijn om op reis een beschermengel te hebben... Zo aardig dat die Amerikanen zijn!!! Hahahahahahaha)

Echt heel veel geluk bracht het ons niet, want voor we er erg in hadden kwamen we ongewild op een tolweg terecht, waar we niet vanaf konden. Uiteindelijk moest er contant betaald worden, maar denk je dat we contanten bij ons hadden??? Pffff, krijg het er nog benauwd van als ik er aan terug denk... Gelukkig wel uiteindelijk bij ons hotel aangekomen (die zegen hé?!) en na een kleine maaltijd en een verkoelende douche, heerlijk in slaap gevallen.

Dag 2, Silver Springs
Ook deze morgen stonden we vrij vroeg naast ons bed. Stefan wilde graag terug naar Ocala National Forest, maar dan naar een andere plek. Diezelfde toast en fruit begon mij nu al wat te vervelen, dus ik (Roy) maakte een uitstapje naar een typisch Amerikaans gerecht. De cornflags! In Nederland best lekker op zijn tijd, dus ik had er echt zin in!!! Wist je trouwens dat je van Cornflags ook goed misselijk kon worden? Zo'n zoet ontbijt heb ik nog nooit voorgeschoteld gekregen... Stefan deed zich tegoed aan een versgebakken wafel, maar liet het ook bij een halve hap zitten...

We maakten ons klaar om wederom naar Ocala National Forest te rijden. Onderweg stopten we nog even bij een Walmarkt, dé supermarkt van Amerika. Ons is geheel duidelijk geworden dat de Amerikaanse keuken erg onderscheidend is, haha! Als het maar vet, zout of mierzoet is, dan zit het wel goed hier. Ohjah! Of het is lighter dan light, waardoor je je sterk gaat afvragen waar ik nu gezonder aan doe...

Ook dit reservaat was weer een flinke rit vanuit ons hotel. Bij aankomst zagen we al vrijwel direct dat hier mogelijkheden waren om een kanotocht te maken. Stefan is een kanogek, dus we besloten om daar direct gebruik van te maken. We huurden een kano en gingen het natuurgebied in. Ook nu weer dat kraakheldere water, waardoor elke vis heel duidelijk zichtbaar was. Prachtig om tussen palmbomen en mangroves te kanoën. Zeker ook spannend met de wetenschap dat er in dit gebied ook veel aligators rondzwemmen. Het duurde ook niet lang en de eerste (en dat was meteen ook een flinke) was in beeld. Het beest lag heerlijk te zonnen toen er in de kano van ons een klein verschil van beleven ontstond... Stefan: "Hij doet niks" Roy: "Niet te dicht bij..." Stefan: "Die doen echt niks Roy!" Roy: "Steef wat zeg ik nou... NIET TE DICHTBIJ!!!"

Naast deze facinerende beesten zagen we ook vele (grote) schilpadden, verschillene vogels en vele kleinere broertjes van dat eerder genoemde dier.

Uiteindelijk hebben we zonder kleerscheuren, de finish bereikt. We zijn weer een avontuur rijker en hebben prachtig materiaal voor de fotoboeken bij elkaar kunnen verzamelen. We brachten na de kanotocht nog een bezoek aan het naastgelegen park en besloten daarna weer richting ons hotel te rijden.

Inmiddels zijn we weer lekker gedoucht, hebben we onze tandjes gepoetst en heb ik deze blog weer voor jullie geschreven. Morgen gaat voor mij (Roy) een droom in vervulling: het eerste bezoek aan Disneyworld. Als eerste staat the Magic Kingdom op het programma! We doen snel onze oogjes dicht en zeggen tegen iedereen: tot de volgende!!! XD